အောင်ဇေယျစစ်ဆင်ရေးမှ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လာသည့် တပ်မ (၅၅) လက်အောက်ခံ ခမရ (၅၁၁) တပ်သား- ဘိုမင်းဇေယျာထွန်း၏ ပြောကြားချက် (ရုပ်/သံ)

''အိမ်ကိုလည်း လွမ်းတယ်။ မိသားစုကိုလည်း လွမ်းတယ်။ တပ်ထဲမှာလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ထိုးကြိတ်ခံရတာတွေ ဖိနှိပ်ခံရတာတွေရှိတယ်။ ဘာတွေတိုက်နေရတာလဲ ရည်ရွယ်ချက်ကိုမသိဘူး။ ဒါကြောင့် တော်လှန်ရေးအဖွဲ့ထဲ ဝင်လာခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ဒီမှာအားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေကိုလည်း တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းမှာ လာရောက်ပူးပေါင်းဖို့ ဖိတ်ခေါ်ချင်ပါတယ်။ အရာရှိတွေပြောသလို ဒီမှာသတ်မယ်၊ ဖြတ်မယ်ဆိုတာ တကယ်မဟုတ်ပါဘူး''

ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်မတော် အမှတ် (၂) စစ်ဒေသ၊ စစ်ဒေသခွဲ အမှတ် (၃) တောင်ညိုတပ်ရင်းရဲ့ တပ်ထောက်အရာရှိ ကိုသက်ကြီးရဲ့ မိသားစုလိုက် တာဝန်ထမ်းဆောင်ဖြစ်ပုံကို ‌‌တောင်ညိုတပ်ရင်းက ‌ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။

''စစ်တပ်ထဲ ကြုံခဲ့ရတာအများကြီးပဲ။ သူတို့က အဆင့်ရာထူးနဲ့ ကျနော်တို့ကို ရှိနေတဲ့ ဖုတ်လေတဲ့ ငပိ၊ ရှိတယ်လို့တောင် မအောက်မေ့ဘူး။ ကျနော်တို့ကို သူတို့အောက်က စီးထားတဲ့ ဖိနပ် တစ်ရံလောက်တောင် တန်ကြေးမထားဘူး။ ကျွန်တစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ဆက်ဆံတယ်''

"သူတို့ ကိုယ်တိုင်က ကတိဖျက်တာ။ အဲဒါကို စိတ်နာနေကြတာ။ လေယာဉ် တစ်စီးနဲ့ မင်းတို့ ၂၄ ယောက်နဲ့ မလဲနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ စကားကို တအားကို စိတ်နာသွားတာ။ တချို့တွေဆို ပြည်သူ့စစ်တွေပါတယ်။ ကျနော်တို့လို လူဟောင်းတွေတောင် စိတ်နာတာ ပြည်သူ့စစ်တွေ ပြောမနေနဲ့တော့…. စားနပ်ရိက္ခာလာ ချပေးပါဆိုတော့ မင်းတို့အတွက်နဲ့ ငါ့လေယာဉ်အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူးတဲ့။ မင်းတို့ဖြစ်တာ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ငါ့လေယာဉ် တစ်ခုခုမဖြစ်ဖို့ပဲတဲ့''

''အရာရှိတွေ၊ ဆရာတွေက သူတို့တစ်ဝမ်းအတွက်ပဲ သူတို့ကြည့်တယ်။ သူတို့ လက်နဲ့ ဆုပ်လိုက်ပြီး ပိုတဲ့ ဟာတွေပဲ စားရတယ်။ အာဟာရပြတ် ရေလည်း မသောက်ရတော့ စိတ်ဓာတ်တွေကျပြီး ဒီအတိုင်းဆက်နေရင်လည်း သေမယ်။ လမ်းလျှောက်ရရင်လည်း ပစ်ပစ်လဲတယ်။ သေနတ်လည်း မနိုင်တော့တာ။ ပြန်ပစ်ဖို့လည်း အားမရှိတော့ဘူး၊ ကျည်တစ်တောင့် ထွက်ဖို့ အားယူရတာ။ ထမင်းငတ်တာ တစ်လကျော်သွားပြီ။ ဆန်ပြုတ်ရေကြဲ တစ်နေ့တစ်ခွက်ပဲ သောက်ရတယ်”